|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SPIS RZECZYNiusySłowo wstępu Artykuły Srebrna Pieczęć Świat Opowiadania Przygody Rasy Mapy Księstwa Organizacje i stowarzyszenia Bogowie Zioła Przedmioty magiczne Bestiariusz Nasze postacie Mechanika Profesje Umiejętności profesjonalne Uzbrojenie Czary Opis parametrów Zasady Tworzenie postaci Rozwój postaci Rzuty krytyczne Galeria Pliki Sesje Pajacyki Forum (ost.wypowiedź) Księga gości Linki Autorzy karp - teksty Zydy - łebmaster Justyna - ilustracje i inni Stronę najlepiej oglądać na monitorze przy pomocy oczu... Wszystkie prawa zastrzeżone Powered by vi ![]() ![]() |
SREBRNY WILK
Przygoda dla średnio zaawansowanej
drużyny z conajmniej jedną osobą zorientowaną w
miejscowym półświatku (paser, złodziej, łowca nagród), która będzie osobą
wprowadzającą. Akcja rozpoczyna się w Mitrofie, w karczmie “Bycze Rogi”,
w której akurat bawi drużyna. Zjawia się w niej bogato przyodziany,
ciemnowłosy młodzieniec, przedstawia się jako sir Arturos Hekn z Solf i proponuje członkom drużyny najpierw kolejkę piwa, a
następnie “drobną robótkę”. Stwierdza, że do Mitrofy
przybył poprzedniego dnia z Erg i zatrzymał się w karczmie “Pełny Dzban”. Tam
też, w nocy z jego kufra zniknęła rodzinna pamiątka,
którą wiózł do ojca do Solf. Była to posrebrzana
statuetka wilka z rubinowymi oczami, długości ok. łokcia z wyrytym na podstawie
napisem w języku starolaryckim: “Ual
Kasami fahr asa hammar Tuere Bauhus” (Ual wierzchowiec, sługa i przyjaciel Wielkiego Bauhusa). Kradzieży dokonano w nocy gdy
spał, nie ma konkretnych podejrzanych, może z wyjątkiem niskiego Laryty odzianego na biało, który był jego współlokatorem, a
o świcie zniknął. Za konkretne informacje o posążku zaproponuje 10 sztuk
srebra, a za odzyskanie go 100 sztuk srebra. Sam sir Arturos zatrzyma się na ten czas w karczmie “Bycze Rogi”. Informacje: ·
Karczma “Pełny
Dzban”, jest siedzibą gildii zabójców “Cień”, cały półświatek zdaje sobie z tego
sprawę i kradzieże tam się nie zdarzają (przynajmniej ze strony miejscowych),
chyba że za wyraźnym pozwoleniem właściciela karczmy i równocześnie szefa
gildii w Mitrofie Karhana Saina Xavera “Kiełbasy”. ·
W karczmie nikt
nie pamięta ani sir Arturosa,
ani odzianego na biało Laryty (tak naprawdę nie było
ich tam), zbytnia nachalność może się skończyć niemiłym spotkaniem z wykidajłą
“Miotłą” (który pilnuje porządku i bieżących spraw
gildii) i jego ludźmi “Chochlikiem” i “Norą”. ·
Jeśli powie się
cokolwiek o posążku członkom “Cienia”, zaczną się oni interesować tą sprawą,
zwłaszcza sam “Kiełbasa”: przesłucha i zlikwiduje zleceniodawcę graczy i sam zaproponuje aby pracowali dla niego w zamian za... życie, a potem się zobaczy. ·
W garnizonie
nikt nie zgłaszał kradzieży w “Pełnym Dzbanie”, można się tego dowiedzieć
przekupując dyżurnego podoficera (nie wyższego stopniem niż sierżant, za sztukę
srebra). ·
Pytając się w
sklepach o posążek, można się dowiedzieć, że wcześniej pytał o niego ubrany na
biało Laryta ·
Pytając u
paserów, można się dowiedzieć, że wcześniej pytał o niego gruby jegomość,
któremu towarzyszył oudyjski sługa ·
Paser znany jako
“Fleja”, mieszkający na podgrodziu może zaoferować
sprzedaż posążka, lecz tylko mocno przyciśnięty wyda miejsce pobytu jego
posiadacza – Mirona. ·
Jeśli
bohaterowie rozpuszczą odpowiednią ilość informacji, to nawet
jeśli nie dotrą do “Fleii”, on dotrze do nich
proponując spotkanie w celu licytacji, w karczmie “Nożownicza”. ·
W bibliotekach
przy świątyniach Orveda i Krachnama,
można znaleźć wzmianki o Bauhusie w księdze “Religie
dawnych wieków” Gabora Salutsa:
“Bauhus - mało rozpowszechniony kult starolarycki, krwiożerczego boga dosiadającego wilka Uala, który przetrwał do wojen z Oudami.
Potem likwidowany przez nich, a następnie przez Karhańskich
demonologów. Do dnia dzisiejszego nie przetrwało prawdopodobnie żadne miejsce
kultu. Jego kapłani przywdziewali białe szaty pokoju,
lecz wszyscy wyznawcy przynajmniej trzy razy w miesiącu składali ofiary z
żywych istot”. W tej samej księdze pod hasłem “Ual -
patrz Bauhus”. W księdze “Artefakty” Rino de Zevera, pod hasłem
“Srebrny Ual - otoczony czcią przedmiot kultu Bauhusa, srebrny wilk długości około łokcia z rubinowymi oczami. Przedmiot ów może dodać sił i splendoru
osobie która umie właściwie z niego korzystać, potrafi
także omamić lub przekląć na wieki istotę, która mu się nie oprze.
Prawdopodobnie służył też do przywoływania demonów. Zaginą na początku drugiej
wojny Erańskiej.” OPIS ARTEFAKTU
Srebrny
Ual- (mag.) osoba, która
spojrzy w jego oczy i nie odeprze na połowę OP, ma krótkotrwałą krwawą wizję
(tortury zakończone śmiercią ofiary) i takie same sny (przez najbliższe k10
nocy); jeśli ponownie nie odeprze OP (-20) dąży do realizacji swojej wizji, lub
popada w obłęd; jeśli ktoś wpatruje się w oczy wilka minimum rundę i nie
odeprze OP otrzymuje 50 ran z duszenia i 25 w każdej następnej rundzie, aż do
odparcia, lub do śmierci; przysłonięcie dłońmi oczu wilka (bez dotykania)
dodaje raz dziennie +50 do Żywotności; a klęknięcie przed nim na obydwa kolana
daje Majestat na 20 godzin; każdy kto dotknie oczu wilka nagim ciałem i nie wykona udanych rzutów na połowę OF ani połowę OP, zapada
w śmiertelną chorobę, martwiozę (objawami są silna
gorączka, sina barwa palców i języka) i umiera w przeciągu k5 dni. Nie można go
wskrzesić, a 5+k10 dni po śmierci przemienia się w zombie.
Przekleństwo to można zdjąć tylko “Zdjęciem martwiozy”,
zanim osoba ta przemieni się w zombie; trzykrotne
wypowiedzenie formuły wyrytej na posążku, przez osobę trzymającą go w dłoniach,
powoduje przywołanie demona Uala. NPC
Ual -
szary wilk wielkości wierzchowca, o wystających kłach, czerwonych oczach i
długim nie porośniętym sierścią ogonie, którym atakuje
jak biczem. Ma 25% Antymagii i jest wokół niego
wyczuwalna aura zła. Zraniony wydaje z siebie przeraźliwe wycie, każdy kto nie odeprze na OF -20 traci słuch na k100 dni.
Broń niemagiczna zadaje mu połowę obrażeń. Nie można
go zabić, a jedynie unicestwić jego ziemską powłokę. Żyw -825; Siła -400; In -80;
Zr -60; Md -85; M -60; Wi -100; Zw
-25; OF -85; OP -95; Obrona - dal- 40; 1- 44;
Wyparowania - 20
sir Arturos Hekn vel Ed Vard “Kicia” (23) – szczupły,
ciemnowłosy, nieco płaczliwy, nosi ubrania z herbem Heknów
(trzy srebrne gwiazdy na czerwonym polu), jego papiery szlacheckie są
podrobione, a pieniądze fałszywe. Zatrzymał się w “Byczych
Rogach”. Rasa - Karhan;
Profesja - Złodziej poz. 4; zawód - szuler; zdolności ułomności: -; Żyw -105; Siła -65; In -65;
Zr -80; Md -65; M -20; Wi -50; Zw
-5; OF -53; OP -33; Obrona - dal- 43; 1- 45;
Wyparowania - 5; Zbroja -; Tarcza -;
Sain Xaver “Kiełbasa”(45) –
niski, otyły, łysiejący jegomość, zawsze bogato odziany, spotkanie z nim jest
mało prawdopodobne, aczkolwiek możliwe. Nigdzie nie rusza się bez obstawy
(minimum dwóch ludzi). Rasa - Karhan;
Profesja - Paser poz. 12; zawód - kupiec; zdolności ułomności: -; Żyw -105; Siła -65; In -70;
Zr -70; Md -85; M -40; Wi -50; Zw
-5; OF -61; OP -41; Obrona - dal- 40; 1- 44;
Wyparowania - 5; Zbroja -; Tarcza -;
Livro Khalk “Miotła” (35) –
szczupły, uprzejmy (do czasu) Laryta, niemal pewne,
że spotka się go w karczmie “Pełny Dzban”. Rasa - Laryta;
Profesja - Zabójca poz. 9; zawód - kowal; zdolności ułomności: -; Żyw -100; Siła -60; In -94;
Zr -76; Md -70; M -25; Wi -50; Zw
-5; OF -53; OP -48; Obrona - dal- 55; 1- 59;
Wyparowania - 5; Zbroja -; Tarcza -;
Karl Samotra “Chochlik”(22) –
krępy mięśniak z sumiastym wąsem, ochroniarz w karczmie Rasa - Karhan;
Profesja - Oprych poz. 4; zawód - kowal; zdolności ułomności: -; Żyw -105; Siła -90; In
-65/55; Zr -60/30; Md -60; M -20; Wi -50; Zw -5; OF -54; OP -34; Obrona - dal- 13; 1- 34; 2-
13; 3- 15; Wyparowania - 30;Zbroja - kolczuga; Tarcza - typowa;
Garm Jamko “Nora”(22) – cichy i spokojny, nie rzucający się w oczy, uczeń “Miotły” Rasa - Karhan;
Profesja - Zabójca poz. 2; zawód - medyk; zdolności ułomności: -; Żyw -105; Siła -65; In -73;
Zr -52; Md -60; M -20; Wi -50; Zw
-5; OF -51; OP -31; Obrona - dal- 33; 1- 35; Wyparowania
- 5; Zbroja -; Tarcza -;
Joachm Spyrka “Grubas” (39) –
niewysoki, gruby szatyn z dużymi zakolami, na prawej dłoni ma wytatuowanego
motyla, przyjezdny ze stolicy, szuka posążka nie dla siebie, tylko dla bogatego
kolekcjonera, jest gotów za niego zapłacić do 100 sztuk srebra, ale dużo
chętniej odbierze go siłą (lub podstępem), przy pomocy swego pomocnika. Razem z
milczkiem mieszkają w “Złotym Bażancie”. Rasa - Karhan;
Profesja - Paser poz. 6; zawód - jubiler; zdolności ułomności: grubas; Żyw -110; Siła -70; In -65;
Zr -65; Md -80; M -30; Wi -50; Zw
-5; OF -55; OP -35; Obrona - dal- 35; 1- 39;
Wyparowania - 5; Zbroja -; Tarcza -;
Khijr Soa “Milczek” (33) – niski
Oud z długim warkoczem, niemowa (ma obcięty język),
niezależnie od rozwoju sytuacji zabicie go to bardzo dobry pomysł, potem może
być za późno, jest bardzo niebezpieczny, nigdy nie opuszcza “Grubasa”, a w
przypadku jego śmierci pomści go lub sam zginie Rasa - Oud;
Profesja - Zabójca poz.8 ; zawód - szuler; zdolności
ułomności: niemowa (wyrwany język), spostrzegawczy; Żyw -102; Siła -64; In -100;
Zr -89; Md -60; M -20; Wi -50; Zw
-5; OF -52; OP -42; Obrona - dal- 65; 1- 69;
Wyparowania - 5;Zbroja -; Tarcza -;
Peter (35) – niski, szczupły, z długą czarną brodą, ubrany
na biało, na szyi nosi medalion z symbolem Bauhusa,
szuka posążku dla świątyni. Mieszka w karczmie “Cztery Czarne Konie”. W razie
skrajnego niebezpieczeństwa otwiera portal teleportacyjny
do podziemi świątyni, gdyby ktoś zdecydował się wejść w ów portal czeka go
niemiła niespodzianka (około tuzina kapłanów i czterech świetnie wyszkolonych,
fanatycznych najemników) Rasa Laryta- ; Profesja - Kapłan
(Bauhusa) poz. 12; zawód - kupiec; zdolności
ułomności: -; Żyw -100; Siła -40; In -65;
Zr -45; Md -100; M -90; Wi -80; Zw
-17; OF -30; OP -82; Obrona - dal- 25; 1- 29;
Wyparowania - 5 + 60; Zbroja - ubranie + ochrona boża; Tarcza -;
czary: I krąg: symbol
niebezpieczeństwa, poświęcenie, światło, rzucenie uroku, II krąg: ochrona boża,
leczenie obrażeń, tchnienie boskie, lewitacja, majestat, III krąg: grom, teleportacja, laska (mag.) – 1 ładunek
“ognistego kręgu” z 12 poziomu Olo, Miron, Staniek (ok.30) – zwyczajni obszarpańcy, ścigani listami
gończymi piraci, znajdują się z dala od wybrzeża ponieważ
czekają aż trochę o nich przycichnie, posiadaczami Uala
stali się przez przypadek (zrabowali go podczas jednej z wypraw morskich),
Wynajmują mały pokoik w karczmie “Nożownicza” na podgrodziu Rasa - Karhan;
Profesja - Pirat poz. 3; zawód - marynarz; zdolności ułomności: -; Żyw -105; Siła -70; In -65;
Zr -65; Md -60; M -20; Wi -50; Zw
-5; OF -57; OP -32; Obrona - dal- 35; 1- 41; 2-
37; 3- 35; Wyparowania - 5;Zbroja -; Tarcza -;
UALA HISTORIA NAJNOWSZA
Srebrny Ual został wywieziony
przez kapłanów Bauhusa na początku drugiej wojny Erańskiej, do kraju Wingów, gdzie
spoczywał w ukryciu jeszcze dwa miesiące temu. Wtedy to został odnaleziony
przez grupę awanturników. Wieść o tym różnymi drogami dotarła do kolekcjonerów
i kapłanów Bauhusa. Na okręt, którym mieli oni
przypłynąć do Erg, czekali i jedni i drudzy. Jednak statek ów został zatopiony
przez jednostkę piracką. Załoga statku pirackiego przejęła cały ładunek,
wkrótce potem część piratów oszlała, część zmarła na
tajemniczą chorobę (martwiozę), a reszta została
rozbita przez flotę królewską. Miron, Olo i Staniek uszli z życiem i Ualem, podejrzewają że posążek
jest przeklęty ale ze względu na jego dużą wartość chcą go sprzedać. W tym celu
udali się do Mitrofy, skąd pochodzi Miron, a jego stary kumpel “Fleja” jest paserem. CO JEŚLI
?
·
jeśli wygadają się “Cieniom”, to albo zaczną dla nich
pracować, albo uciekną z miasta, albo przestaną żyć ·
jeśli dostaną adres Mirona i uda
im się pokonać piratów, to staną się posiadaczami posążka, a wtedy: albo go
sprzedają i są bogaci, albo go zatrzymują; w obydwóch przypadkach są
poszukiwani przez: kapłanów Bauhusa, “Grubasa” i
“Milczka”, a może nawet gildię “Cień”. ·
wydawanie pieniędzy od sir Arturosa Hekna może się skończyć
aresztowaniem gdyż są one fałszywe ·
stawienie się na licytację może się bardzo źle skończyć,
odbędzie się ona w jednym z pokoi karczmy “Nożownicza”, będą tam wszyscy
zainteresowani, oczywiście bez broni: “Kicia”,“Grubas”, “Milczek”(przemyci nóż), Peter, uzbrojeni piraci (ich szable będą schowane pod
kocami), “Fleja”; a na dole w karczmie dodatkowo
karczmarz i czterech oprychów – ochraniarzy. Należy także wziąć pod uwagę ludzi
“Kiełbasy”, oraz możliwość powiadomienia przez graczy garnizonu miejskiego. Do
dwustu sztuk srebra licytacja będzie się toczyć normalnie, potem Peter użyje swej laski, a raczej zawartego w niej czaru, no
i będzie się działo... POWODZENIA
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||